.
Psycho-Dynamisch wil o.a. zeggen: Met oog voor factoren BINNEN het individu, dus bijv. hoe de gedachten, gevoelens en gedragingen mede bepaald worden door ‘gevoelige snaren’ die men in zijn levensgeschiedenis, veelal de interactie met de ouders, in de vroege jeugd, heeft opgelopen en die gemakkelijk weer door situaties in het hier en nu ‘aangeprikt’ kunnen worden. Zaken waarvan we ons vaak niet of nauwelijks bewust zijn en daarom ook met aandacht voor onbewuste drijfveren die ons gedrag in hoge mate aanstuurt.

Ze zijn onbewust omdat we ze als ballen onder water houden. Dat is maar goed ook want met al die ballen aan het oppervlak zouden we niet kunnen zwemmen of varen. Een belangrijke overlevingsstrategie dus waardoor we kunnen functioneren, maar waar we dagelijks wel wat energie in moeten investeren, vanwege de voortdurende opwaartse druk van die ballen, zeker als het grote zijn die diep onder het oppervlak in troebel water zitten waardoor je zo ook nog niet eens goed kunt zien. Energie die je dus niet ergens anders voor kunt gebruiken en waar je moe of somber van kunt worden. De een is echter beter in het onder water houden van ballen dan de ander, totdat hij ziek wordt, stil valt en dus geen afleiding meer heeft of gaat ontspannen en de weerstand (afweer) afneemt. Daardoor kunnen er te veel ballen te dicht aan de oppervlakte komen waardoor je angstig en gespannen wordt.

Aan u de keuze of wij u moeten helpen de ballen weer onder water te duwen zodat u weer ‘de oude’ wordt of u te helpen ze gecontroleerd boven water te laten komen, de angst die daarmee gepaard gaat te leren verdragen en ze lek te prikken, zodat ze zinken en op de bodem terecht komen, zonder dat u nog al te veel last van ze van hebt omdat ze immers geen/ minder opwaartse druk meer hebben. Lees meer …

.
We gaan er vanuit dat een mens in de eerste plaats een biologisch/ lichamelijk wezen is, waar van alles mee aan de hand kan zijn en wat dus als eerste in kaart gebracht of uitgesloten moet worden (Binnenste cirkel op het plaatje).

Vervolgens hebben wij en psyche die verder onderverdeeld kan worden in problemen in het Denken (ofwel Cognitie), het Voelen (ofwel Emoties) en het Doen/ Willen/ Handelen (Ofwel Gedrag). (2e cirkel rondom het individu).

Iedereen is opgegroeid of groeit op in een gezin, maar stond/ staat ook bloot aan beïnvloeding vanuit grotere systemen, zoals het gezin, de school/ werkkring, de familie, de kring van vrienden en kennissen, etc.

De verschillende milieus: (Ook wel aangeduid met het zgn 1e milieu (= Partner & Gezin/ Fam.), 2e milieu (= School/ Opleiding/ Werkkring), 3e milieu (= Vrienden, Kennissen, Vrije Tijd, Clubs, Verenigingen, etc., 4e milieu (= Virtuele wereld van internet, sociale media, etc.) en 5e, 6e en 7e milieu (= resp. Maatschappelijke, Culturele en Spirituele factoren, ofwel aspecten als maatschappelijke waarden en normen, etniciteit, geloof, etc.

Dat zijn eigenlijk allemaal steeds wijder wordende cirkels waar wij allemaal door worden omgeven en van waaruit wij dagelijks bewust en onbewust beïnvloed worden. Wat je daarvan ziet, hangt echter af van het niveau waarop je inzoomt.

De naam ‘PolyZoom’ verwijst naar het wisselen van het niveau waarop wij in kunnen zoomen op de problematiek van onze cliënten. Het logo stelt een gezin voor dat uit evenwicht is, bekeken door een zoomlens … Lees meer …

.
Systemisch wil zeggen met oog voor wat er zich aan uitlokkende of in stand houdende factoren TUSSEN individuen afspeelt. Wij zien een individu (Bio + Psyche) dan ook nadrukkelijk niet als een op zichzelf staand ‘iets’, maar omgeven door allerlei wederzijdse invloeden vanuit de verschillende milieus, waarmee het individu in voortdurende interactie is, zoals we al eerder, met het plaatje bij het ‘Bio-Psycho-Sociale’ model, geprobeerd hebben grafisch te verbeelden, met de steeds wijder wordende cirkels rondom het individu.

Juist omdat die omgeving zo’n grote invloed heeft op de problematiek van het individu, dat zelf op zijn beurt ook weer zo’n grote impact heeft om de omgeving, zou het heel raar zijn als we die omgeving er niet, of slechts zijdelings, bij zouden betrekken. En dat doen wij dan ook standaard tenzij …. (… het systeem dat perse niet wil, daar niet in gelooft of als het evident is dat het toch een primair individueel probleem is en een systemische invalshoek weinig zou toevoegen).

Men zou kunnen zeggen dat wij geneigd zijn het individu ten minste deels te zien als ‘barometer’ die aangeeft dat het stormt of dat er slecht weer op komst is, waarbij wij geneigd zijn ons in eerste instantie te richten op het weer en pas als het echt niet anders kan, de barometer zelf proberen bij te stellen. (De vergelijking gaat een beetje mank omdat e.e.a. suggereert dat het weer te beïnvloeden zou zijn, wat natuurlijk niet zo is …:)  Lees meer …