Sprituele/ Religieuze/ Existentiele/ zingevingsprobl. (7e milieu) (2A16)

De wijdste cirkel om ons heen wordt gevormd door de spirituele, religieuze en existentiële dimensie.

Ogenschijnlijk ver weg maar onbewust van grote invloed.

Het gaat hier om dingen die men zingeving te maken hebben.

Niet als hoogdravend iets maar gewoon vragen die altijd op de achtergrond spelen zoals vind ik het zinvol wat ik doe (bijv. op mijn werk), doet het er echt toe, ben ik de moeite waard, heb ik het gevoel dat ik kwaliteit toevoeg aan de wereld, ben ik bezig waar ik diep in mijn hart mee bezig wil zijn en zit ik dus op mijn koers, etc.

Allemaal heel belangrijke vragen omdat wij geloven dat daar heel veel klachten en problemen uit voortkomen.

Juist omdat het dingen zijn die wij ons moeilijk bewust worden zijn we geneigd ze te vertalen naar concretere en meer tastbare klachten, ongeveer zoals elders op deze website beschreven hoe diffuse, ongrijpbare angst die overal in je lijf zit, door onze hersenen omgevormd worden tot vrees, dwz objectgebonden, dus niet bang op zich maar ergens bang voor omdat dat beter uit te houden is.

Wat als je in de kern kampt met het beangstigende onbewuste besef dat je over de helft van je leven bent, dat het stuk dat je nog hebt korter is dan het stuk dat je al gehad hebt, dat je altijd min of meer geleefd hebt in eengevoel van ‘Als k later groot ben, dan …’ en je beseft dat nu je ‘groot’ bent er eigenlijk nog helemaal niet zoveel van terecht is gekomen als je vroeger gedacht had ? Wat als je beseft dat je niet meer zo aantrekkelijk bent voor het andere geslacht terwijl je daar toch altijd een groot deel van je gevoel van eigenwaarde en bevestiging aan hebt ontleend ? Wat als je merkt dat je fysiek ook bepaald geen 18 meer bent ? etc. etc. Confrontaties met ziekte, dood en verlies en dus vergankelijkheid. Vragen naar of en wat er na de dood gebeurt. Allemaal zaken die angst existentiële angst en spanning veroorzaken omdat het vragen zijn waarvan je ook wel weet dat je er nooit een antwoord op krijgt, dat het om onherroepelijke dingen gaat die niet tegen te houden of terug te draaien zijn, etc. Maar die er we zijn en omdat ze zo moeilijk te verdragen zijn zijn we geneigd onze aandacht daar van af te leiden door ons zelf wijs te maken dat ze er niet zijn, onze angsten te overschreeuwen, heel hard te gaan werken.

Mannen die opeens motor gaan rijden, hun vrouw verlaten voor een jongere vrouw, workoholics, etc. worden hier vaak me in verband gebracht maar ook allerlei lichamelijke klachten waarin existentiële angsten vertaald kunnen worden. Probleem is echter dt als het eenmaal lichamelijk is geworden je de weg maar heel moeilijk terug vindt. Als je tegenover iemand met nek- en schouder klachten suggereert dat het misschien eenvermomming zu kunnen zijn van ….. dan verklaart hij je meestal voor gek of wordt hij bevestigd in het beeld van de geitenharen sokken therapeut die dingen ziet die er niet zijn. Somatisatie (het vertalen in lichamelijke problemen) kun je dan ook maar beter zien te voorkomen door op tijd veronderstelde achterliggende existentiele themata aan de orde te brengen.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Interne links: (naar geassocieerde onderwerpen BINNEN deze website)

• .

Externe links: (naar geassocieerde onderwerpen BUITEN deze website)

• .